Πολύ πριν ξεκινήσει ο πόλεμος των GHz, οι υπολογιστικές μηχανές,
ήταν πραγματικές μηχανές. Ήταν τεράστιες, έκαναν θόρυβο και φοβερά δύσκολες
στον προγραμματισμό. Κι όμως, ήταν πανέμορφες. Όπως αυτός ο διαφορικός αναλυτής
που βρισκόταν στο UCLA, το 1948. Με την χαρακτηριστική μουσική και την πομπώδη εκφώνηση,
παρουσιάζεται ένας από τους ελάχιστους υπολογιστές που κατείχαν πανεπιστημιακά
ιδρύματα μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και αποτέλεσαν τους «παππούδες» των
θαυμαστών συσκευών που κρατάμε στα χέρια μας τώρα. Περισσότερα εδώ…
